VOORDELEN VAN AMINOZUREN: WAAROM DE EIWITBOUWENDE BLOKKERENDE ELEMENTEN ZO BELANGRIJK ZIJN

Door Alexander Jansen
|
Leestijd: 5 minuten

Veel mensen kennen het begrip ‘aminozuren’ alleen uit de biologieles, maar aminozuren zijn een natuurlijk onderdeel van de menselijke voeding. Ze zijn onmisbaar voor het functioneren van ons lichaam.

    Veel mensen kennen de term "aminozuren" alleen uit de biologieles, maar aminozuren zijn een natuurlijk onderdeel van de menselijke voeding. Ze zijn essentieel voor het functioneren van ons lichaam. Normaal gesproken consumeren we aminozuren echter niet geïsoleerd, maar in een complexe vorm – als eiwitten.

    In dit blogbericht leggen we uit waarom iedereen aminozuren nodig heeft en welke voordelen het consumeren van geselecteerde aminozuren voor jou kan hebben.

     
    Het belangrijkste in het kort

    Aminozuren zijn de basisbouwstenen van eiwitten, een van de drie macronutriënten.

    Er wordt onderscheid gemaakt tussen essentiële aminozuren – deze zijn van levensbelang en moeten via de voeding worden opgenomen – en niet-essentiële aminozuren.

    Bepaalde groepen mensen lopen een verhoogd risico om onvoldoende essentiële aminozuren binnen te krijgen. Dat kan tot problemen leiden.

    Aminozuurpreparaten zijn een goede manier om te zorgen voor voldoende aminozuren in de voeding. Ze hebben belangrijke voordelen ten opzichte van gangbare eiwitproducten zoals eiwitrepen en eiwitpuddingen.

    Wat zijn aminozuren?

    Aminozuren zijn organische verbindingen. Ze worden vaak de "bouwstenen van het leven" genoemd, omdat ze in wezen dienen als bouwstenen voor eiwitten. En aangezien eiwitten de basis vormen van alle levende cellen (zie hieronder: Niets werkt zonder eiwitten! ), vormen aminozuren inderdaad de basis van al het leven op aarde.

    Ze spelen ook een belangrijke rol in verschillende biologische processen.

    Welke soorten aminozuren zijn er?

    Van de meer dan 400 verschillende soorten aminozuren die tot nu toe bekend zijn, zijn er slechts 20 relevant voor de mens. Ons lichaam kan alleen deze 20 aminozuren gebruiken voor eiwitsynthese – dat wil zeggen voor de vorming van nieuwe cellen en weefsels. Deze 20 aminozuren worden daarom "proteïnogene aminozuren" genoemd.

    Essentiële versus niet-essentiële aminozuren

    Onder de proteïnogene aminozuren zijn er twee groepen: essentiële aminozuren en niet-essentiële aminozuren. Het lichaam heeft beide nodig; de niet-essentiële aminozuren kunnen echter door het lichaam zelf worden aangemaakt. (Daarom worden ze ook wel "niet-essentieel" genoemd, wat betekent dat ze niet absoluut noodzakelijk zijn .)

    De essentiële aminozuren moeten echter via de voeding worden binnengekregen. In de onderstaande tabel vindt u welke voedingsmiddelen er bijzonder rijk aan zijn.

    Er zijn 8 essentiële aminozuren:

    • Leucine
    • Isoleucine
    • Valine
    • Lysine
    • Methionine
    • Threonine
    • Tryptofaan
    • Fenylalanine

    De overige 12 proteïnogene aminozuren (die het lichaam zelf kan aanmaken) zijn:

    • Arginine
    • Asparaginezuur
    • Cysteïne
    • Glutaminezuur
    • Glutamine
    • Glycine
    • Proline
    • Serine
    • Tyrosine
    • Ornithine
    • Asparagin

    Niets werkt zonder eiwitten!

    Zoals hierboven uitgelegd, zijn aminozuren de bouwstenen waaruit ons organisme eiwitten produceert. Je kunt je dit voorstellen met behulp van Legoblokjes: de verschillende aminozuren kunnen aan elkaar worden gekoppeld als Legoblokjes van verschillende groottes – om ketens (of "wanden") van verschillende lengte te vormen.

    Een voltooide wand is dan een eiwit. En wat zijn eiwitten precies? Eiwitten zijn in wezen bouwstenen. Ons lichaam gebruikt deze om nieuw weefsel te creëren met behulp van andere biologische stoffen.

    Wij bestaan ​​dus voor ongeveer 15 procent uit eiwitten.1 Ongeveer de helft hiervan bevindt zich in onze spieren, de overige eiwitten zijn onder andere te vinden in pezen, kraakbeen en genetisch materiaal.

    Eiwitten kunnen door het lichaam niet alleen als bouwstenen worden gebruikt, maar ook als functionele eenheden. (Ze worden dan "functionele eiwitten" genoemd) Deze hebben bijvoorbeeld de volgende functies:

    • Structuur en vorm
      Structurele functionele eiwitten houden het lichaam letterlijk bij elkaar. Deze omvatten collageen (aangetroffen in haar en nagels), keratine (aangetroffen in bindweefsel) en elastine (aangetroffen in bloedvaten)².
    • Beweging
      Andere functionele eiwitten – de zogenaamde 'contractiele' eiwitten – zorgen ervoor dat onze spieren op commando samentrekken. Zonder deze eiwitten zouden we niet kunnen bewegen.2
    • vervoer
      Eiwitten zoals hemoglobine, albumine en myoglobine transporteren belangrijke stoffen, zoals zuurstof of vet, via het bloed naar de cellen².
    • Bescherming
      Andere functionele eiwitten zorgen ervoor dat ziekteverwekkers worden bestreden en dat bij verwondingen het bloed stolt².

    Je kunt alle eiwitten ook simpelweg samenvatten onder de verzamelnaam 'eiwit', omdat alle eiwitten uiteindelijk hetzelfde biologische materiaal zijn. De individuele eiwitvarianten verschillen alleen moleculair in de volgorde van de gekoppelde aminozuren.

     
    Wist je dat? Eiwitten en proteïnen zijn hetzelfde.

    Het woord "eiwit" komt van het Griekse woord "prōtos", wat "belangrijkste" betekent. Het werd voor het eerst gebruikt in een wetenschappelijke publicatie in 1839. Het doel was om te benadrukken dat deze macronutriënt van het grootste belang is voor het menselijk organisme³. Voorheen werd de macronutriënt "eiwit" genoemd, omdat hij voor het eerst werd aangetroffen in het eiwit van kippeneieren. Tot op de dag van vandaag worden de termen "eiwit" en "eiwit" door elkaar gebruikt⁴.

    Eiwitbehoefte: Hoeveel heeft u dagelijks nodig?

    Omdat het lichaam voortdurend nieuwe cellen moet aanmaken – of het nu gaat om groei, weefselherstel of om afstervende cellen te vervangen – heeft het ook voortdurend nieuwe eiwitten nodig. Deze eiwitten moeten via voeding worden aangevoerd. Als het lichaam niet genoeg eiwitten binnenkrijgt, moet het letterlijk "tot het uiterste gaan". Eiwitrijke voeding zou daarom dagelijks op het menu van iedereen moeten staan.

    Het is onmogelijk om precies te zeggen hoeveel eiwitten iemand per dag nodig heeft. De dagelijkse eiwitbehoefte hangt af van veel factoren, waaronder lichaamsgewicht, leeftijd en fysieke activiteit. Iemand die bijvoorbeeld spiermassa wil opbouwen, zou meer eiwitten moeten consumeren dan iemand zonder dit doel.

    De Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA) en de Duitse Vereniging voor Voeding (DGE) adviseren voor volwassenen een eiwitinname van 0,8 gram per kilogram lichaamsgewicht.⁵ Een volwassene van 75 kilogram moet dus 50–60 gram eiwit per dag consumeren.

    Voor bepaalde doelen of in bepaalde levenssituaties, zoals tijdens de herstelfase na een blessure, tijdens periodes van intensieve training of tijdens een dieet, kan een veel hogere eiwitinname echter gunstig zijn. Studies hebben bijvoorbeeld aangetoond dat een inname tot 1,6 g eiwit per kg lichaamsgewicht gunstig is voor spieropbouw.⁶ Ook de EFSA beschouwt een eiwitinname tot deze hoeveelheid als veilig.⁷

    Eiwitten in voedsel

    Dierlijke voedingsmiddelen, zoals vlees, vis, eieren en zuivelproducten, zijn bijzonder rijk aan eiwitten. Veel plantaardige voedingsmiddelen bevatten echter ook grote hoeveelheden eiwitten.

    Gemiddeld eiwitgehalte van geselecteerde voedingsmiddelen

    Dierlijke producten Eiwitgehalte per 100 g Plantaardige producten Eiwitgehalte per 100 g
    Rundvlees (filet) 28,3 g Pompoenpitten 37,0 g
    Kip (borst) 24,0 g Kidneybonen 24,0 g
    Vis (tonijn) 21,5 g Kikkererwten 19,0 g
    Mager kwark 13,5 g Tofu (natuur) 14,0 g
    Kippeneieren 12,8 g Havermout 11,0 g

    Essentiële aminozuren als kritische factor: wat gebeurt er als je niet genoeg eiwitten binnenkrijgt?

    Als het lichaam niet voldoende eiwitten uit voeding haalt, mist het essentiële aminozuren (zie: Welke soorten aminozuren zijn er?). Het wordt dan gedwongen zijn eigen eiwitten op te gebruiken. Hiervoor breekt het spiermassa af – spieren bevatten namelijk de meeste eiwitten en dus ook de meeste aminozuren.

    Hierdoor kan het geruime tijd overleven, mits het ten minste voldoende water en zuurstof krijgt. Spierafbraak begint na ongeveer 24 uur zonder inname van aminozuren. Aanvankelijk wordt er ongeveer 75-100 gram spiermassa per dag gemetaboliseerd; naarmate de honger langer duurt, neemt deze hoeveelheid af tot ongeveer 25 gram per dag⁸.

    Hoewel 25 gram misschien niet veel lijkt, komt dat neer op een kwart kilo per 10 dagen. Het is daarom absoluut niet verstandig om langere tijd zonder voedsel te zitten, zelfs niet als onderdeel van een dieet.

    Groepen mensen die op hun inname van aminozuren moeten letten

    Aan de andere kant garandeert zelfs dagelijkse voedselinname niet automatisch dat het lichaam voldoende essentiële aminozuren binnenkrijgt. Als je bijvoorbeeld alleen heel kleine maaltijden eet (omdat je wilt afvallen), wat ook eenzijdig kan zijn, is er een reële kans op een aminozuurtekort.

    En zelfs als je dierlijke producten volledig vermijdt, kunnen aminozuren schaars worden, tenzij je expliciet aandacht besteedt aan de regelmatige consumptie van eiwitrijke plantaardige voedingsmiddelen. Mensen die intolerant zijn voor bepaalde voedingsmiddelen, lopen ook een verhoogd risico op een tekort.

    De volgende groepen mensen doen er daarom goed aan om op hun inname van aminozuren te letten:

    • Dieetvolgers
    • Mensen die veganistisch eten
    • Mensen die allergisch zijn voor bepaalde voedingsmiddelen (vooral eiwitrijke voedingsmiddelen zoals melk of noten)
    • Senioren (omdat de eetlust met de leeftijd afneemt, waardoor eten soms letterlijk ‘vergeten’ wordt)
    • Zwangere vrouwen
    • Mensen die intensief sporten (omdat ambitieuze kracht- of duursporten de behoefte aan aminozuren verhogen9)

    Een manier om een ​​tekort aan aminozuren te voorkomen, is door af en toe eiwitrijke producten te eten, zoals eiwitrepen, eiwitpuddingen, eiwitpannenkoeken, enz. Maar wees voorzichtig: industrieel geproduceerde eiwitrijke producten zijn meestal sterk bewerkte voedingsmiddelen die een overvloed aan chemische toevoegingen bevatten (zoetstoffen, kleurstoffen en conserveermiddelen).

    Bovendien zijn ze meestal gebaseerd op dierlijke eiwitbronnen, zoals melk of wei-eiwit, waardoor ze niet geschikt zijn voor mensen met een veganistisch dieet. Een beter alternatief zijn aminozuursupplementen. Goede aminozuursupplementen bevatten geen zoetstoffen en andere onnodige toevoegingen.

    Omdat ze meestal in de vorm van capsules of tabletten (zelden als poeder) worden aangeboden, zijn ze bovendien zeer eenvoudig in te nemen en daarom het ideale voedingssupplement voor iedereen die lichaamsvet wil verliezen.

    Onze aanbeveling
    aminozuurcomplex
    Amino Support
    aminozuurcomplex
    Naar het product

    Met AMINO SUPPORT, ons hoogwaardige veganistische aminozurencomplex, vult u uw dagelijkse aminozureninname perfect aan. AMINO SUPPORT bevat alle acht essentiële aminozuren in hoge doseringen, plus extra aminozuren als cofactoren (de meeste aminozuursupplementen bevatten geen cofactoren). AMINO SUPPORT is bovendien vrij van onnodige toevoegingen en compressiehulpmiddelen.

    Direct beschikbaar – sneller dan welke proteïne dan ook

    Een ander voordeel van aminozuursupplementen is dat ze zeer snel door het lichaam worden opgenomen – veel sneller dan welke vorm van eiwit dan ook. Logischerwijs moet eiwit, bijvoorbeeld in de vorm van kaas, eerst in het spijsverteringskanaal worden afgebroken tot aminozuren.

    Deze stap vervalt bij het innemen van pure aminozuren, omdat de zuren direct in de bloedbaan terechtkomen. Aminozuursupplementen worden daarom niet opgenomen na een verteringsproces. Dit maakt ze bijzonder interessant voor sporters, omdat tijdens de training spiereiwitten eerst worden afgebroken voordat het lichaam nieuwe spiercellen aanmaakt als "herstelmaatregel".

    De vorming van nieuwe cellen wordt eiwitbiosynthese genoemd. En hoe sneller het lichaam toegang heeft tot de benodigde bouwstenen, hoe beter.¹⁰

    Waar moet ik op letten bij het nemen van aminozurensupplementen?

    Het aanbod aan aminozurensupplementen is behoorlijk uitgebreid; ze zijn tegenwoordig te vinden in de schappen van veel grote discountwinkels en drogisterijen. Het is echter raadzaam om bij aankoop te letten op de ingrediënten en de aangegeven hoeveelheden.

    De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) beveelt de volgende hoeveelheden aan voor de dagelijkse inname van essentiële aminozuren (in milligram per kg lichaamsgewicht)11:

    • Tryptofaan: 4
    • Threonine: 15
    • Fenylalanine: 25
    • Leucine: 39
    • Methionine: 15
    • Lysine: 30
    • Isoleucine: 20
    • Valine: 26
    • Threonine: 15

    Als deze hoeveelheden worden geëxtrapoleerd naar het gewicht van een volwassene van 75 kg, liggen de resulterende hoeveelheden in de orde van grootte van gram (leucine 2,9 g, lysine 2,3 g, fenylalanine 1,9 g). Hoewel aminozuurpreparaten slechts als voedingssupplementen worden beschouwd, is het duidelijk dat producten die slechts 10, 20 of 30 mg van elk aminozuur per capsule of tablet bevatten, onpraktisch zijn: je zou er een enorme hoeveelheid (ongeveer 50) moeten slikken om een ​​significante dosis te bereiken.

    Het kopen van supplementen die niet alle essentiële aminozuren bevatten – maar slechts een deel ervan, of zelfs maar één aminozuur – wordt over het algemeen afgeraden. Het gebruik van dergelijke supplementen kan leiden tot een aminozuuronevenwicht.

    Het Agentschap voor Consumentenbescherming wijst erop dat de inname van grote hoeveelheden van bepaalde aminozuren de opname van andere aminozuren in het lichaam kan blokkeren¹².

    Conclusie

    Aminozuren zijn essentieel voor het behoud van alle lichaamsfuncties. Hoewel het voor de meeste mensen in Duitsland geen probleem is om het lichaam van essentiële aminozuren te voorzien, lopen bepaalde groepen – zoals zwangere vrouwen, mensen die op dieet zijn, ouderen en mensen die een veganistisch dieet volgen – een groot risico om onvoldoende essentiële aminozuren binnen te krijgen. Intensieve training en oxidatieve stress kunnen de behoefte aan aminozuren ook verhogen.¹³

    Aminozuursupplementen zijn een beproefde en eenvoudige manier om de dagelijkse inname te verhogen en zo voor een toereikende aanvoer te zorgen.

    Inklapbare content

    Bronnen

    ¹ netdoktor.de (2017): Aminosäuren https://www.netdoktor.de/Diagnostik+Behandlungen/Laborwerte/Aminosaeuren-1030.html

    ² onmeda.de (2022): Eiweiß (Protein): Funktion im Körper https://www.onmeda.de/ernaehrung/naehrstoffe/eiweiss-id200988/

    ³ wiktionary.org: Protein https://de.wiktionary.org/wiki/Protein

    ⁴ gdch.de (2007): Vom Eyweiß zum Protein: Zur Geschichte eines Begriffes https://www.gdch.de/fileadmin/downloads/Netzwerk_und_Strukturen/Fachgruppen/Geschichte_der_Chemie/Mitteilungen_Band_19/2007-19-05.pdf

    ⁵ dge.de (2017): Referenzwert Protein https://www.dge.de/wissenschaft/referenzwerte/protein/

    ⁶ Morton RW, Murphy KT, McKellar SR et al. (2019): “The effect of protein supplementation on resistance training-induced gains in muscle mass and strength.” Br J Sports Med 2019; 53(24): 1552

    ⁷ ernaehrungs-umschau.de (2020): Proteinzufuhr im Sport https://www.ernaehrungs-umschau.de/fileadmin/Ernaehrungs-Umschau/pdfs/pdf_2020/07_20/EU07_2020_M406_M413_1.pdf

    ⁸ prolon-fasten.com (2023): Muskelabbau beim Fasten https://prolon-fasten.com/blogs/magazin/muskelabbau-beim-fasten

    ⁹ dise.online (2023): Deutsches Institut für Sporternährung e.V.: Muskelaufbau und gezielte Eiweißaufnahme https://www.dise.online/hintergrund/eiweiß/

    ¹⁰ Schoenfeld, Aragon, Krieger (2013): “The effect of protein timing on muscle strength and hypertrophy: a meta-analysis” – J Int Soc Sports Nutr. 2013 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24299050/

    ¹¹ World Health Organization (2007): Protein and amino acid requirements in human nutrition. [Geneva: World Health Organization; 2007 https://apps.who.int/iris/bitstream/10665/43411/1/WHO_TRS_935_eng.pdf

    ¹² verbraucherzentrale.de (2022): Extraportion Aminosäuren – überflüssig im Freizeitsport https://www.verbraucherzentrale.de/wissen/lebensmittel/nahrungsergaenzungsmittel/extraportion-aminosaeuren-ueberfluessig-im-freizeitsport-13314#

    ¹³ aminosaeure.com (2005): Gesellschaft für Ernährungsmedizin und Diätetik e.V.: Internationales Symposium »Neue Therapiestrategien durch Aminosäure- und Proteintherapie« https://www.aminosaeure.com/forschung/

    Onze auteur:
    Alexander Jansen
     
    Oprichter en algemeen directeur

    Als fitness- en onderzoeksexpert zorgt Alexander ervoor dat onze producten worden ontwikkeld volgens de nieuwste wetenschappelijke inzichten. Om dit te bereiken, analyseert hij voortdurend studies en voert hij gesprekken met gerenommeerde experts.